Een inrichting is steeds verbonden met een adres. Als er op verschillende adressen een inrichting is, dan zullen die ook een verschillend inrichtingsnummer en dus ook beslagnummer hebben. De weiden die je bij je beslag gebruikt op een andere locatie (mag ook in andere gemeente zijn) hoeven niet geregistreerd te worden.

Ja, er kan een nieuw beslagnummer (eindigend op 0801) toegevoegd worden aan een reeds bestaande inrichting (waar er bv. schapen gehouden worden). Beslagen voor kameelachtigen kunnen vandaag al aangevraagd worden bij DGZ via het registratieformulier.

De dag dat er gestart werd met het houden van alpaca’s, dit kan een datum in het verleden zijn.  

Een beslag is steeds verbonden aan 1 adres, 1 inrichting en 1 sanitair verantwoordelijke. Deze sanitair verantwoordelijke kan echter wel alpaca’s van verschillende eigenaars onder zijn hoede hebben. De registratie van de beslagen en de verantwoordelijke ervan staat volledig los van wiens eigendom de dieren zijn.

De sanitair verantwoordelijke (= de exploitant) van een beslag is de persoon die voor de dieren zorgt. Per beslag kan er maar één sanitair verantwoordelijke worden geregistreerd in Sanitel. De sanitair verantwoordelijk is niet noodzakelijkerwijs de eigenaar van de dieren en kan dieren van verschillende eigenaars onder zijn hoede hebben.

De sanitair verantwoordelijke (de exploitant).

Ja, het beslag wordt in dit geval geregistreerd op het woonadres van de houder. In dit geval wordt de weide wel in Sanitel geregistreerd als specifieke locatie aan de hand van de straatnaam (zonder huisnummer).

Er is een identificatieplicht voor kameelachtigen, uiterlijk op de leeftijd van 9 maanden. De dieren moeten pas in het beslagregister geregistreerd worden binnen de 7 dagen nadat de identificatie effectief wordt uitgevoerd. De Wetgeving betreffende de identificatie en registratie van kameelachtigen treedt in voege vanaf 13 juni 2022 (initieel voorzien 2 mei 2022).

Het is altijd de sanitair verantwoordelijke van het geboortebeslag die het initiatief moet nemen voor de eerste identificatie en registratie van de dieren. Dit ten laatste op de leeftijd van 9 maand of eerder indien het dier het beslag vóór die leeftijd verlaat. In dat geval moet het dier ten laatste op het moment van het vertrek worden geïdentificeerd en geregistreerd op het geboortebeslag.

Dat doe je met een registratieformulier dat beschikbaar is op de website van DGZ. Dit is een algemeen registratieformulier dat je chronologisch doorloopt. Bij de pagina’s van de verschillende diersoorten, dient enkel het luik voor kameelachtigen ingevuld te worden. Het ingevulde formulier bezorg je aan DGZ (via mail: helpdesk@dgz.be, post: Industrielaan 29 – 8820 Torhout of fax 078 05 23 23. Vervolgens zal DGZ de registratie vervolledigen in Sanitel en jou een beslagfiche bezorgen. Deze beslagfiche bevat alle gegevens van jouw beslag en kan je nadien ook gebruiken om wijzigingen over locatie, activiteit of sanitair verantwoordelijke te melden.

Per beslag is het verplicht een beslagregister bij te houden. In een beslagregister dient men gegevens te noteren over geboorte (pas op moment van eerste merking), sterfte, aankoop, verkoop en (her)merking. Het beslagregister wordt bijgehouden op papier of op elektronische wijze en elke gebeurtenis dient aangevuld te worden binnen de 7 dagen. Een registermodel, goedgekeurd door het FAVV, is beschikbaar bij DGZ en wordt meegestuurd met de beslagfiche. Het beslagregister moet beschikbaar zijn bij controle en dient gedurende 3 jaar bewaard te worden.

Het beslagregister mag elektronisch worden bijgehouden op voorwaarde dat het voldoet aan het model dat door DGZ ter beschikking wordt gesteld. Bij controle moet het beslagregister beschikbaar zijn en net als de papieren versie moet ook de elektronische gedurende 3 jaar bewaard worden.

Op dit moment zijn er geen gereglementeerde dierziektebestrijdingsprogramma’s voor kameelachtigen. In Sanitel worden er geen statuten van dierziekten toegekend aan kameelachtigen. Ook bij het verhandelen van kameelachtigen is het niet verplicht om dieren te testen op bepaalde dierziekten.

Indien er een aangifteplichtige ziekte (bv. tuberculose) wordt vastgesteld bij een kameelachtige worden er wel maatregelen genomen door het FAVV.

De dierenarts is het eerste aanspreekpunt bij een ziek dier of een vermoeden van ziekte. Als de dierenarts een aangifteplichtige ziekte vaststelt, zal hij de aangifte doen.

Ook een dierenpark heeft een eigen beslagnummer. Het is verboden om dieren van verschillende inrichtingen (en dus met een verschillend beslagnummer) samen te huisvesten op stal of op een weide. 

U betaalt een jaarlijkse retributie voor het houden van kameelachtigen geïnd. Daarboven komt nog de kost voor de aankoop van oormerken of het plaatsen van transponders, eventuele registraties die je door DGZ zou laten uitvoeren,… 

De actuele tarieven kan u steeds raadplegen via onze tarievenlijst.

De registratieplicht van het verplaatsingsdocument ligt bij diegene die het vervoer uitvoert. Indien de vervoerder dit registreert via Veeportaal is hier geen kost aan verbonden. Wanneer er beroep wordt gedaan op DGZ om dit voor de vervoerder in Sanitel te registreren wordt er wel een verwerkingskost aangerekend.   

AAB is een vereniging die de houders van Alpaca’s vertegenwoordigd en een databank bijhoudt van de dieren van zijn leden. Echter, alle dieren dienen ook verplicht geregistreerd te worden in Sanitel. Elke houder van kameelachtigen dient dus een beslag te laten registreren in de Saniteldatabank, maar is daarom niet noodzakelijk lid van AAB.

Neen, tot op vandaag is dit niet wettelijk verplicht.

Binnen één inrichting (eenzelfde beslagadres) mogen dieren van verschillende beslagen (bv. de schapen en de kameelachtigen van diezelfde inrichting) bij elkaar geplaatst worden. Van zodra het dieren van verschillende inrichtingen (dus verschillend beslagadres) zijn, mogen deze niet samen gehuisvest worden op stal of op een weide. 

Erkende identificatiemiddelen bij kameelachtigen zijn injecteerbare transponders (te plaatsen door een dierenarts) of een visueel oormerk in beide oren. Oormerken zullen kunnen besteld worden bij DGZ (momenteel zijn deze nog niet bestelbaar voor kameelachtigen) en geplaatst worden door de veehouder. Let wel: als het dier zowel transponders als oormerken draagt, dienen beide identificatiemiddelen hetzelfde identificatienummer te hebben. 

Dat heeft te maken met de Europese diergezondheidswetgeving (Animal Health Law) die de uiterlijke leeftijdsgrens voor identificatie van kameelachtigen vastgelegd heeft op 9 maanden. Elke houder van kameelachtigen is vrij om zijn dieren op jongere leeftijd te identificeren en registreren. 

Ja, alle kameelachtigen moeten geïdentificeerd worden. Voor oudere dieren zal een inschatting van de leeftijd dienen te gebeuren, de dierenarts kan jou hier eventueel bij helpen.

Ja, kameelachtigen geïdentificeerd met een transponder of met oormerken zijn allen waardig voor zowel de Belgische als Europese wetgeving en kunnen dus geëxporteerd worden.

Oormerken zijn steeds visuele identificatiemiddelen. Oormerken dragen een uniek identificatienummer dat kan afgelezen worden op het oormerk zelf. Een elektronisch oormerk bevat een transponder en kan bijkomend ook uitgelezen worden met een elektronische lezer.

De beschikbare erkende types oormerken voor schapen en geiten zijn dezelfde als voor de kameelachtigen. Let wel: bestel de oormerken voor de kameelachtigen op het beslagnummer van de kameelachtigen.

Een transponder zal sowieso duurder zijn dan een oormerk aangezien een transponder door een dierenarts dient geplaatst te worden. Er is hiervoor geen wettelijk vastgelegd tarief voor dierenartsen. Een oormerk kan geplaatst worden door de veehouder. De tarieven van de oormerken zijn terug te vinden op de tarievenpagina op de website van DGZ. 

Kameelachtigen moeten niet individueel worden opgenomen in Sanitel. De transpondernummer moet dus niet individueel worden geregistreerd. Over het beheer van het gebruik van transponders door dierenartsen en het leggen van de link tussen het transpondernummer en het beslag, wordt nog overlegd met de dierenartsen. Dit is geen bezorgdheid voor de houders van kameelachtigen.

De transponders die vandaag al in de handel zijn en worden gebruikt door de dierenartsen zijn ISO-genormeerd. Op korte termijn zal de Minister al de transponders die ISO-genormeerd zijn ook daadwerkelijk erkennen. Bron = ICAR ( https://www.icar.org/index.php/rfid-injectable/ )

De precieze plaats wordt niet vastgelegd in de wetgeving. Algemeen wordt bij dieren een transponder aan de linkerzijde van het dier geplaatst. Bij alpaca’s wordt de transponder meestal in de linker oorbasis geplaatst.

Uit ervaring door het identificeren van paarden met transponders, is geweten dat transponders zelden vervangen moeten worden tijdens de levensloop van het paard.

De ISO-norm verplicht de fabrikantencode. Vanaf dat de Minister de transponders voor België zal erkennen, wordt de landencode verplicht. Dieren die gemerkt werden voor deze erkenning mogen hun transponders en identificatiecode behouden. Voorlopig kunnen dieren nog gemerkt worden met de transponders die nu in omloop zijn.

De Wetgeving betreffende de identificatie en registratie van kameelachtigen treedt in voege vanaf 13 juni 2022. Het jaar 2022 zal beschouwd worden als een overgangsperiode waarin houders van kameelachtigen zullen gesensibiliseerd worden om hun dieren te identificeren en te registreren.

Neen, dit is niet het geval. Alleen paarden, honden en katten hebben een paspoort.

De aanwezigheid van een transponder kan enkel gecontroleerd worden met een lezer. Als er geen lezer beschikbaar is, kan de verkoper de aanwezigheid aantonen aan de hand van het registratiedocument of met een identificatie-attest van de dierenarts die het dier heeft geïdentificeerd. Ook heel wat dierenartsen beschikken al over een lezer. 

Ja, een standaard verplaatsingsdocument (voor schapen, geiten en herten maar ook bruikbaar voor kameelachtigen) is beschikbaar op de DGZ-website. Dit document is goedgekeurd door FAVV.

Bij elke verplaatsing van kameelachtigen dient een verplaatsingsdocument opgemaakt te worden, met uitzondering van verplaatsingen in kader van de bedrijfsvoering (bv. verplaatsen naar een weide, therapiebezoek in instelling,...). De bedoeling van het verplaatsingsdocument is om de herkomst en bestemming van dieren te registreren zodat de contacten tussen de inrichtingen gekend zijn.

Volgende voorbeelden van verplaatsingen vereisen wél de opmaak en registratie van een verplaatsingsdocument:

• Verplaatsing van alpaca’s tussen verschillende inrichtingen/beslagen
• Verblijf in een dierenkliniek, niet bij visite.
• Bij elke deelname aan een verzameling (commercieel of niet-commercieel). Een verzameling (bv. jaarmarkt) is een gekende inrichting in Sanitel en heeft een inrichtingsnummer van bestemming. Voor een niet-commerciële verzameling (bv. show, prijskamp) is het voldoende dat de verantwoordelijke van de verzameling het verplaatsingsdocument als retour afstempelt.
• Verplaatsing van een hengst naar een ander beslag voor dekking en meteen terug mee naar het eigen beslag. De hengst hoeft in dit geval niet ingeschreven worden in het beslagregister van het ander beslag.

De vervoerder (kan de houder of een professioneel vervoerder zijn) maakt een verplaatsingsdocument (opgesteld voor schapen, geiten en herten maar ook bruikbaar voor kameelachtigen) op en bezorgt een kopie van dit document aan zowel de verantwoordelijke van de laad- als de losplaats binnen de 7 dagen na het transport. Dit document dient door de laad- en losplaats bewaard te worden bij het beslagregister. De vervoerder zelf is er verantwoordelijk voor dat de data geregistreerd wordt in Sanitel. Hij kan dit zelf elektronisch registreren in Veeportaal of hij kan het document aan DGZ bezorgen, die dan tegen een vergoeding de registratie in orde brengt. Ook de houder van de laad- of losplaats dient dit document op fouten na te zien en eventuele fouten te melden aan DGZ. Niettegenstaande de vervoerder het document dient op te maken, is de houder van de laad- of losplaats ook medeverantwoordelijk door het opeisen van het document.

Let wel: op dit moment kun je zelf nog geen registraties uitvoeren via Veeportaal en kun je hiervoor terecht bij DGZ die dit voor jou in orde brengt.

Neen,  er dient eerst een beslagnummer te worden aangevraagd voor een dier kan worden aangekocht.

Ja, het beslag is geregistreerd op het adres van de inrichting, wat beschouwd wordt als de uitvalsbasis voor de activiteiten met de dieren. En bij een inrichting kunnen verschillende weides horen. De verplaatsing naar en tussen weiden die behoren tot dezelfde inrichting kan gebeuren zonder administratieve verplichtingen.

Bij het vervoeren van dieren naar het buitenland is er een dierengezondheidscertificaat vereist. Dit document vervangt het verplaatsingsdocument en kan enkel bekomen worden na een dierengezondheidsonderzoek door een dierenarts van het FAVV. Bij het opstellen van het certificaat wordt de export geregistreerd in TRACES (= databank voor de certificatie).

Bij elke grensoverschrijdende verplaatsing moet de vervoerder over een dierengezondheidscertificaat beschikken. De aanvraag daarvoor gebeurt bij de Lokale controleeenheden van het FAVV (LCE).

De regels voor grensoverschrijdende verplaatsingen met hoefdieren zijn zeer strikt en worden bepaald door de Europese diergezondheidswet. Deze regels maken het onmogelijk om grensoverschrijdend de openbare dekdienst aan te bieden. 

Er is bij het FAVV geen lijst van toegelaten vervoerders beschikbaar. Heel wat regels inzake het vervoer van dieren behoren ook tot de bevoegdheid van de gewesten. Voor Vlaanderen, zie: https://www.vlaanderen.be/dieren-transporteren

De regels voor invoer van hoefdieren uit derde landen is heel strikt geregeld door de Europese diergezondheidswet. Indien je plannen zou hebben om dieren in te voeren, dien je eerst grondig te informeren bij het FAVV. 

Dit is een jaarlijkse telling van het aantal kameelachtigen die in een beslag aanwezig zijn, meer bepaald: het totaal aantal geïdentificeerde dieren en daarvan het aantal vrouwelijke dieren van 9 maand of ouder. Deze telling dient dus jaarlijks te gebeuren, tussen 15 en 31 december. Deze tellingsgegevens kun je zelf registreren via Veeportaal of via DGZ (er wordt dan wel een registratiekost aangerekend). DGZ houdt al haar klanten op de hoogte van de 15-decembertelling door tijdig een herinnering te sturen via mail herinnerd aan.

Het totaal aantal geïdentificeerde dieren en daarvan het aantal vrouwelijke dieren van 9 maand of ouder. 

Er is geen verplichting om de transponders uit te lezen voor de telling, maar de aantallen van de geïdentificeerde dieren moeten wel geregistreerd worden.

DGZ vroeg dit na bij de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) en op vandaag is er geen mestwetgeving voor de kameelachtigen. Het kan natuurlijk altijd dat er in de toekomst bij een volgend mestactieplan wel meer diersoorten meegenomen worden, maar verwacht de VLM dit niet meteen.

DGZ vroeg dit na bij de Vlaamse Landmaatschappij (VLM) en op vandaag is dit niet bepaald omdat er geen mestwetgeving bestaat voor de kameelachtigen. Het kan natuurlijk altijd dat deze diersoort bij een volgend mestactieplan wel meegenomen wordt, maar de VLM verwacht dit niet meteen.

Tot op heden kent het FAVV geen activiteit met kameelachtigen in de voedselketen. Echter, wie dit doet of zou willen doen, is gehouden aan al de wetgeving en normen met betrekking tot de voedselketen en ook de diergeneesmiddelenwetgeving. De Identificatie en registratie in Sanitel heeft als grootste doel de traceerbaarheid van dieren voor de opvolging, bewaking en bestrijding van dierziekten. Veehouders die activiteiten in de voedselketen met kameelachtigen wensen op te starten, dienen eerst grondig te informeren bij het FAVV.

Kameelachtigen waaronder alpaca's zijn hoefdieren. Volgens de Europese diergezondheidswet kunnen hoefdieren nooit aanzien worden als gezelschapsdier, maar ze kunnen wel gehouden worden voor recreatieve doeleinden. Daaronder vallen de pure hobbyhouderij, maar ook de wolproductie. Dit zijn op zich geen activiteiten in de voedselketen. 

DGZ vroeg dit na bij Rendac. Kameelachtigen worden door Rendac en OVAM beschouwd als landbouwhuisdier, de ophaling is bijgevolg kosteloos voor de aanvrager.

Neen, de ophaler voor dode dieren is Rendac (erkend ophaler). Enkel wanneer de houder in overleg met zijn dierenarts een autopsie wenst, kan DGZ gecontacteerd worden om het dier op te halen.

Met al je vragen voor ondersteuning en begeleiding bij identificatie en registratie kun je bij DGZ terecht. Met vragen rond de wetgeving, kan je bij de Lokale controleeenheden (LCE) van FAVV terecht.

Het FAVV is bevoegd voor de controle op het houden van dieren. Indien wordt vastgesteld dat een houder in overtreding is met de regelgeving inzake de identificatie en registratie van dieren, dan kan het FAVV een aantal maatregelen uitvoeren of sancties opleggen die afhankelijk zijn van de aard van de overtreding. 

De handleidingen voor het gebruik van Veeportaal staan op de DGZ-website.

Let wel: op dit moment kun je zelf nog geen registraties uitvoeren en kun je hiervoor terecht bij DGZ die dit voor jou in orde brengt.

Specifieke wettelijke eisen op vlak van huisvesting valt onder de bevoegdheid van dierenwelzijn. Op www.huisdierinfo.be kan je wel nalezen wat de behoeften zijn qua huisvesting voor alpaca’s, lama’s,…